Gebedsruimte Met een gevoelige implementatie op de site, wordt het gebouw een voortzetting van de zee door een verhoogd platform dat dienst doet als een gebedsruimte die zich oneindig uitbreidt. Vloeiende formaties verwijzen naar de beweging van de zee in een poging om de moskee met de omgeving te verbinden. Het gebouw valt op door de aard van zijn functie te weerspiegelen en manifesteert fysiek de filosofie van de architectuur uit het Midden-Oosten op een eigentijdse manier. Het resulterende exterieur creëert zowel een iconische toevoeging aan de skyline als een heruitvinding van typologie gerealiseerd in een moderne ontwerptaal.